By
Rev. Vic VergaraMga Hukom 17:6-13
Excerpts:
"Nang mga araw na yaon ay walang hari sa Israel: bawat tao'y gumagawa ng minamtuwid niya sa kaniyang sariling mga mata. At may isa namang may kabataan sa Bethlehem-Juda, sa angkan ni Juda, na isang Levita; at siya'y nakikipamayan doon. At ang lalake ay umalis sa bayan, sa Bethlehem-Juda, upang makipamayan kung saan siya makakasumpong ng matutuluyan: at siya'y naparoon sa lupaing maburol ng Ephraim, sa bahay ni MIchas habang siya'y naglalakbay.
At sinabi ni Michas sa kanya, saan ka nanggaling? At sinabi niya sa kanya, ako'y Levita sa Bethlehem-Juda, at ako'y yayaong makikipamayan kung saan ako makakasumpong ng matutuluyan. At sinabi ni Michas sa Kanya, tumahan ka sa akin, at ikaw ay maging sa akin ay isang ama at isang saserdote, at bibigyan kita ng sampung putol ng pilak isang taon, at nang bihisan, at nang iyong pagkain. Sa gayo'y ang Levita ay pumasok. At ang Levita ay nakipagkasundong tumahang kasama ng lalake, at ang binata sa kanya'y parang isa sa kanyang mga anak. At itinalaga ni Michas, ang Levita, at ang binata ay naging kanyang saserdote, at nasa bahay ni Michas. Nang magkagayo'y sinabi ni Michas, ngayo'y talastas ko, na gagawan ako ng mabuti ng Panginoon yamang ako'y may isang Levita na pinakasaserdote."
Panimula:
Ang aklat ng mga Hukom ay hindi kaaya-ayang mga tanawin habang iyong binabasa. Maraming mga bagay na maaaring babala sa atin sa aklat na ito na aking ihahayag sa tulong ng Banal na Espiritu Santo ay natuklasan ko ang isang katotohanan tungkol sa "Paghahanap sa Pansariling Kapakanan." Ibang-iba ang panoorin kaysa sa aklat ni Joshua. Sa aklat na ito ay punon-puno ng pagkatalo subalit sa Joshua ay mga sigaw ng katagumpayan. Sa mga Hukom ay makikita natin ang mga Israelitas ay nababahiran ng mga kulturang galing sa taga-Canaan. Nakikipagkomrpomiso sa mga hindi kapanalig. Ating pag-aaralan ang isang pangyayari sa aklat na ito na may kaugnayan sa mga nangyayari sa ating kapanahonan. Ano ang kalagayan ng Israel sa gitna ng paganong kapaligiran? Ano ang kalagayan ng Iglesya sa gitna ng paganong pamayanan? Depende sa mananampalataya. Kapag tayo ay mababaw sa ating relasyon kay Cristo Hesus at sa Salita ng Diyos ay maaari rin tayong matulad sa mga karanasan ng Israel sa aklat na ito. Madali silang maitumba ng kanilang mga kaaway. Madaling mabago ang kanilang temperatura sa pananampalataya. Minsan mainit, kung minsan malamig at ito ang nangyayari sa ating pag-aaralang karakter na si Jonathan sa mensaheng ito.
Ang aklat ng mga Hukom ay may may pintuan sa panghuling pahina na nagsaad ng ganito: "Nang mga araw na yao'y walang hari sa Israel, ginagawa ng bawat isa ang matuwid sa kanyang sariling mga mata." (Hukom 21:25) Katulad ng ating talatang pinag-aaralan sa 17:6 ay pareho ang sinasaad. Ihambing natin ang ating kapanahonan sa mga sinasabi ng talata. Mayroong kapahayagan ang Espiritu ng Diyos na dapat nating makita upang magabayan tayo sa ating paglakad sa pananampalataya.
Marami sa ngayon na ang kapahayagan ng Diyos ay pinalitan ng pansariling pananaw ng tao. Hindi mahalaga kung ano ang sinasabi ng Diyos bagkus ang pinapahalagahan ay kung ano ang masasabi ng tao. Ang Salita ng Diyos ay pinalitan ng mga magagandang opinyon ng tao. Ang Aklat ng mga Hukom ay may tatlong bahagdan ng mahalagang gabay upang mapag-aralan natin itong mabuti sa ating pansariling debosyon. Mula 1-2 Ang Pakikipagkompromiso ng Israel. Sa 3 - 16 Ang Pakikipaglaban ng Israel. Sa 17 - 21 Ang Pagbagsak ng Israel. Ang pangatlong bahagi ay hindi magandang panoorin. Tinawag ko itong mga punit na bahagi sa kasaysayan ng Israel na dapat sulsihan, o para itong katulad ng mabahong kili-kili sa Biblia. Sa mga bahaging ito ay sunod-sunod na paglalarawan kapag ang tao ay lumalakad sa kanyang sariling lakad na hindi kasama ang Diyos.
Mababasa natin ang isang kabataang mangangaral, si Jonathan, apo ni Moses, isa siyang Levita, lingkod ng Diyos sa Hukom 18:30 "At itinayo sa kanilang sarili na mga anak ni Dan ang larawang inanyuan: at si Jonathan na anak ni Gerson, na anak ni Moses, siya ang kanyang mga anak ay siyang mga saserdote sa lipi ng mga Danita hanggang sa araw ng pagkabihag ng Israel." Ang pagiging maka-Diyos ay hindi kaagad namamana o napapasa sa mga anak o apo. Halimbawa ng anak ni D.L.Moody ay nahiwalay sa pananalig na naitatag ng kanyang magulang bagkus ay pinangunahan niya ang liberal na paniniwala. Bawar isa ay nagsasabi dahil anak ng Pastor o asawa ng pastor ay maka-Diyos ang anak o asawa. Namamana mo ang kulay ng buhok at mata, luwang ng ilong, lapad ng tenga ng iyong magulang ngunit ang kaligtasan ng kaluluwa ay hindi namamana. Kapag Pilipino ang magulang ay pilipino rin ang mga anak ngunit kapag cristiano ang magulang ay mahirap sabihing cristiano rin ang mga anak. Bilang mananampalataya ni Cristo nasagot mo na ba ang tanong, "Ikaw ba'y ligtas?" Si John Wesley ay nagpatotoo ng siya ay mangaral sa Georgia, " Nagtungo ako sa Georgia upang ipangaral sa mga Indians ang kaligtasan ngunit sino ang magsasabing ako'y ligtas na."
Si Jonathan ay isang Levita, ibig sabihin siya ay buong nakatalaga sa paglilingkod sa Diyos. Nasa kanya ang probisyon ng Diyos, ang pagpapala ng Diyos. Nabubuhay siya sa ikapu ng kanyang mga kalahi. Mayroon siyang tahanan, sa totoo ay may 48 lungsod para sa mga Levita. May tungkulin siyang ipangaral ang Salita ng Diyos at paglingkuran ang mga tao ng Diyos na nagtutungo sa Shiloh. Ngunit ang taong ito ay namamasyalan, anghahanap ng lugar ng matitirhan at pagkakakitaan. HIndi siya kuntento sa mga pagpapalang ipinagkakaloob ng Diyos. Maaaring ang taong ito ay babala sa atin ngayon. Ang lahat ng mga karakter sa lumang tipan ay naisulat ang kanilang buhay upang tayo ay turuan ng mabuting bagay patungkol sa kalooban ng Diyos, hindi upang gayahin sila. Nang nagsisimula pa lang ako sa pagpapastor ay may sikat na mangangaral na aking iniidolo sa ministeryo ngunit ngayon ang taong ito ay isang babala sa akin ang kanyang buhay. Kaya nais kong ibigay ang mga natuklasan kong bunga ng mga ginawa ni Jonathan. Siya ang taong naghahanap sa pansariling kapakanan.
1. Pagnanasa sa Materyal ng bagay
Ang Hukom 17 ay patungkol sa kasaysayan ni Michas. Siya ay nagmamay-ari ng bahay ng mga dios-diosan. Ang materyosong si Michas ay napansin si Jonathan na naglalakad at napadako sa kanyang lugar. Sa talatang 10, "at sinabi ni Michas sa kanya, tumahan ka sa akin at ikaw ay maging sa akin ay isang ama at isang saserdote, at bibigyan kita ng sampung putol na pilak isang taon, at ng bihisan, at ng iyong pagkain. Sa gayo'y ang Levita ay pumasok."
Nasa isip ni MIchas na bawat mangangaral ay may presyong katapat. Nawa may mga lingkod ng Diyos na hindi kayang presyuhan, o "not for sale". Mula sa pintuan ng inyong puso ay isulat ang "not for sale." Nakakalungkot, tinanggap ni Jonathan ang alok ni MIchas. Ang isang lingkod ng Diyos naging upahan at naglingkod sa mga dios-diosn ni MIchas. Katulad ng nasaksihan ko sa Korea, habang ako ay nanonood ng TV show ng isang Buddhist at magaling mangaral. Tinanong ko ang aking kasama, anong relihiyon ang pinapanoond natin? Sinabi niya Buddhist program, pero ang nangangaral ay dating lider ng Iglesya at lumipat sa Buddhist at doon na nanatiling maging guro. Seguro mas malaki ang sweldo kaysa sa kanyang pinaggalingan. Pakinggan natin ang patotoo ni Jonathan sa kanyang mga kaliping Danita, " at sinabi niya sa kanila, ganito't ganito ang ginawa sa akin ni Michas, at sa kanyang kinayaring upahan ako, at ako'y naging kanyang saserdote." Hukom 18:4 Sinabi ni Hesus sa Juan 10:12, "ang nagpapaupa, at hindi ang pastor, na hindi may-ari ng mga tupa, ay nakikitang dumarating ang mga lobo, at pinababayaan ang mga tupa, at tumatakas, at inaagaw sila ng lobo, at pinangangalat." Si Jonathan ay naging bayaran. Usisain natin ang ating sarili: Bakit mo nais magpastor o nais maglingkod sa Diyos? Bakit ka nasa Bible School? Para madagdagan ang allowance o maging sikat na lingkod ng Diyos para malaki ang lovegift? Nawa hindi ganito ang ating motibo. Sinabi ni Mateo sa talatang 6:32, "sapagkat ang lahat ng mga bagay na ito ay siyang pinaghahanap ng mga Hentil; yamang talastas ng inyong ama sa kalangitan ang kinakailangan ninyo ang lahat ng mga bagay na ito." Sa 1 Timoteo 6:17, " ang mayayaman sa sanlibutang ito ay pagbilinan mo na huwag magmataas ng pag-iisip, at huwag umasa sa mga kayamanang di nananatili, kundi sa Diyos na siyang nagbibigay sa ating sagana ng lahat ng mga bagay upang ating ikagalak."
Hindi masama ang yumaman at ang magkaroon ng mga bagay dahil kailangan natin ang mga ito. Huwag lang ang mga bagay ng ito ang makuha ang ating puso. Kapag tayo ay inanyayahan sa ibang Iglesya o pagpastor sa bagong Iglesya ng Diyos ano ang nasa isip natin? Ang kalooban ba ng diyos o kung magkano kaya ang sweldo? Magtiwala tayo sa Diyos at hindi sa materyal na bagay. Sinabi ni Hesus, "datapwat hanapin muna ninyo ang kaharian, at ang kanyang katuwiran; at ang lahat ng mga bagay ng ito ay pawang idaragdag sa inyo. " Mateo 6:33. Sinabi rin ni Pablo, "At pupunan ng aking Diyos ang bawat kailangan ninyo ayon sa kanyang mga kayamanan sa kaluwalhatian kay Cristo Hesus." Filipos 4:19
II. Makataong Pananaw sa Buhay
Sa Hukom 17:15 si Michas ay mayroong bahay ng mga dios-diosan. Ang kanyang relihiyon ay pinaghalong tama at mali. Dahil may mga kapahayagan ng mga sangkap sa pagsamba na galing sa pamamaraan ng Israelitas at inihalo niya ang kanyang pananampalatayang pagano. Katulad na katulad ngayon sa ating bansa, ang nagungunang relihiyon ay tanggap ang lahat ng paniniwala. Ang tawag dito ay " Religious Pluralism." Ang Pilipinas ay isang relihiyosong bansa. Hindi ko masabing cristianong bansa dahil kokonti lang ang porsiyento ng cristianong pamamaraan. Sa isang banda ang Pilipinas ay maka-Diyos na bansa dahil ang pulitika at economiya ay umiinog sa kung anong pananampalataya o pamahiin. Kahit ang sugal ay naipapahayag sa pamamagitan ng panaginip kung anong numero ang lalabas bukas sa lotto o sa jueteng. Ang nangungunang relihiyon sa ating bansa ay tanggap ang mga ginagawa ng Buddhist, Yoga, Occultismo, animismo,magics, mga panghuhula ,atbp. Maraming negosyanteng katoliko may palaka sa kanilang tindahan na may kagat na limang piso. Mayroon ding "Pungsoy" na may salaming bilog sa gitna na nakasabit sa pintuan ng bahay. Kaya ang Pilipinas ay mahilig sa alaswerteng pamamaraan. Kulang ang tunay na nagtitiwala sa Diyos. Ang resulta kahit may pananampalataya ang hinahanap ay pangsariling kapakanan sa Buhay.
Balik-aralan natin ang mga ginawa ng ilang dalubhasa sa mundo sa ibat-ibang larangan ng pag-aaral: Si Darwin pinag-aralan ang pinagmulan ng tao at lahat ng buhay na bagay sa mundo na hindi kasama ang Diyos. Ginawa ni Karl Max ay iniugnay ito sa Politika kaya nagkaroon ng Komunismo. Ang sikologong si Freud ay tinuklas ang mga bahagi ng personalidad at emosyon ng tao na wala ang Diyos. Si Nietzsche ay pinaunlad ang makataong pilosopiya, at si Wellhausen naman ay ginamit ang biblia at nag-embento ng mga teorya na nagpagulo sa pag-aaral ng Salita ng Diyos at nasundan pa ng mga liberal na pag-aaral ng kasulatan. Ngayon ay mayroon ng Teosopiya, pinaghalong pananaw ng Diyos at pananaw ng tao.
Pinalitan ng tao ang Diyos bilang sentro ng lahat ng pag-aaral. Ang tawag dito ay "Religious Humanism". Kaya kahit sa paglilingkod sa Diyos ang mahalaga ay kung papaano mo mapasasaya ang mga tao at hindi ang Diyos. Ang sentro ng ministeryo ay ang tao at hindi ang Diyos. Malaganap sa ngayon ang liberal ng pag-aaral sa relihiyon. Ang bible School ay maingay sa pagdedebate tungkol sa mga doktrina katulad ng Calvinism at Arminianism, Oneness at Trinitarian, Pre-trib at Post-trib, atbp. Ang biblia ay hindi nagtuturo ng makataong pamamaraan. Walang kaisipan ng Tao ang makapaglalagay ng tamang kaisipan ng Diyos. Minsan ang sistema ng tao ay naaapektuhan ang sistema sa loob ng Iglesya. Ang Goal na narating sa isang taon ay nagsisilbing kasiyahan sa mga miyembro. Masigla ang Iglesya kung nagagawa ang inaasahan na programa at kung hindi nagawa ay malungkot at marami ang hindi nalulugod at may mga umaalis sa gawain dahil hindi masiyahan. Katulad ni Michas ang kanyang Goal ay para masiyahan siya. Mga pansariling layunin sa buhay. Hukom 17:13
Maraming baguhang mangangaral sa ngayon ang gustong magkaroon ng mega church, paaralan, seminaryo, radio and TV ministry, worldwide mission atbp. Hindi masamang mangarap ng ministry para sa Panginoon pero kapag ang katapus-tapusan ay upang masiyahan ang sarili at hindi para sa kaluwalhatian ng Diyos ang mga ito ay may malaking isusulit sa Diyos.
III. Pagbabakasakaling Pag-asa
Kapag maayos ang resulta ay kasama ang Diyos. (Hukom 18:5-6) Ang mga Danita ay naghahanap ng lugar na kanilang mamanahin dahil hindi nila napalayas ang mga Amoreo. Napadaan sila sa bahay ni Michas. Nakita nila si Jonathan doon at tinanong kung bakit siya naroroon. Sinabi ni Jonathan na inupahan siya ni Michas na maging personal priest nito. Kaya bilang saserdote ay humingi ng gabay sa Diyos ang mga Danites. Para mabigyang kasiyahan si Jonathan ay nagsalita na kasama nila ang Diyos sa pagpasok sa bagong lugar upang labanan ang mga naroon. Kaya ang mga Danita sa payo ni Jonathan at sa paniniwalang kasama nila ang Diyos ay sinalakay ang lugar na matahimik na namumuhay ang mga tao. At inangkin ng Danita ang lupain na matahimik na namumuhay ang mga tao dahil sa hamon ng lingkod ng Diyos na kailangan sila ang manirahan doon at salakayin ang mga nakatira. Katulad ng mga nagaganap ngayon sa Pilipinas, ang malaking relihiyon ay pilit na nakikialam sa pamahalaan at nagbibigay ng mga negatibong pahayag na siya namang pinaniniwalaan ng mga tao. Nakakatakot dahil ang nagpapahayag ay kilalalang tao ng Diyos, para masiyahan ang taong bayan ay sinasabing nasa panig nila ang Diyos at wala na sa Pangulong naniniwala. Ang kailangan natin bilang mga mananampalataya ay makipagtulungan sa paglutas ng problema hindi ang manisi ng iba. Ngayon ang pilosopiya ng Iglesya ay babala sa atin. Ang mga lider ng relihiyon ay nagsasabi , "huwag kayong mangaral ng ikatitisod ng tao. Huwag mong direstsahin na sila ay makasalanan, huwag mong sabihing pupunta sila ng impiyerno dahil hindi nila maintindihan iyon. Huwag mong personalin ang mga miyembro dahil baka mag-alisan ang malalaking magbigay ng ikapu". Kapag ito ang nangyayari ay para mo na ring sinabi na huwag mong paniwalaan na si Cristo lang ang tanging daan. Kailangang masiyahan ang tao at hindi ang Diyos.
Ang katotohanan ay dapat nating ipangaral na si Cristo ang siyang tinapay ng buhay, si Cristo ang tubig ng buhay, si Cristo ang kapayapaan, si Cristo ang tunay na mangingibig, si Cristo ang kaligtasan, atbp, dahil marami sa ngayon ang gutom, uhaw, salat sa pagmamahal, walang kapayapaan at walang kasigurohan sa buhay.
Tunghayan natin si Jonathan na may panibagong alok sa kanya. Sabi ng mga Danita alin ang pipiliin mo ang maglingkod lamang kay Michas at sa kanyang pamilya o ang paglingkuran kami na buong tribo? Medyo umatras si Jonathan at nagsabi " KAHON". Tinangap niya ang alok dahil mas malaki mas maganda. Iba na ang Neutral, walang kalaban. Ang katagumpayan sa ministeryo ngayon ay sinusukat sa dami ng miyembro, laki ng pondo sa bangko, dami ng gusali at mission field na naitayo, katanyagan ng mangangaral. Ang Iglesya ay naging Korporasyon. Ang pastor ay naging star for all season. Tandaan natin ang tunay na tagumpay ay ang paghahanap ng kalooban ng diyos at upang gawin ito. Sa English ay sinasabi. " To know the will of God is the greatest wisdom, and to do the will of god is the greatest achievement."
Ayon sa pragmatikong pananaw ang ilang tao sa biblia ay bigo sa kanilang paglilingkod sa Diyos. Si Noah ay nangaral ng 129 taon pero 7 lang ang napanalunan. Hindi kabiguan ang wala kang nadala sa Diyos ngunit napanalunan mo naman ang iyong pamilya. At hindi rin kabiguan ang mawalan ka ng pamilya dahil sa paglilingkod mo sa Diyos. Bawat lingkod ng tinwag ng Diyos na buhay ay may kanya-kanyang paglalarawan upang maipaunawa ang mensahe ng Diyos sa Tao.
Pangwakas
Ano ang resulta na nangyari dahil sa Levitang ito na nagwawala sa kanyang sinumpaang paglilingkod. Sa hukom 18:30 - 31 si Jonathan ay naglingkod sa lahi ng Dan na kanyang mga kalipi. Ipinagtayo ng templo at ang mga dios-diosan ni Michas ay kanilang ninakaw at inilagay doon. Dahil sa kagustuhang mapasaya ang mga kalahi niya ay minabuti ni Jonathan na itago ang katotohanan bagkus ay sinamba at pinaglingkuran ang mga dios-diosan. Imbis na dalhin ang tao sa Shiloh dahil naroon ang Tabernakulo ng Diyos, sila ay nagtayo ng kanilang dios-diosang templo. Si Jonathan, ang relihiyoso, marami sa ngayon, ginagawa ang tama sa kanyang paningin para mapaboran ang tao at hindi ang Diyos ang sentro ng pananampalataya. si Jonathan ay walang hari kundi ang kanyang sarili. Ngunit ikaw at ako ay may tunay na hari. Si HesusCristo ang Hari ng mga Hari at Panginoon ng mga Panginoon. Manikluhod tayo sa kanya ngayon din at ialay ang ating buhay.
Ang dalawang Moravian Missionary ay ibinenta ang kanilang sarili upang makarating sa St. thomas Island. Ito ay lugar ng mga aliping binili at hindi na muling makababalik sa kanilang lugar. Ipinasiya ng dalawang ito na pumunta doon dahil nalaman nilang wala pang nakaririnig ng Ebanghelyo ni Cristo. Habang papaalis ang barko na kanilang sinasakyan ay kumakaway ang isa at nagsasabi " May the lamb that slain receive the reward of his suffering." Ito ang naging tanyag ng salita sa sino mang gustong pumasok sa misyon. Ang dalawang ito ay inialay ang kanilang buhay sa pangangaral ng Ebanghelyo ng Panginoong Hesus. Kahit hindi na sila makababalik sila ay isang haing buhay sa Diyos. Naialay na ba natin ang ating buhay sa diyos o patuloy pa rin tayong naghahanap ng pansariling kasiyahan?
At sinabi ni Michas sa kanya, saan ka nanggaling? At sinabi niya sa kanya, ako'y Levita sa Bethlehem-Juda, at ako'y yayaong makikipamayan kung saan ako makakasumpong ng matutuluyan. At sinabi ni Michas sa Kanya, tumahan ka sa akin, at ikaw ay maging sa akin ay isang ama at isang saserdote, at bibigyan kita ng sampung putol ng pilak isang taon, at nang bihisan, at nang iyong pagkain. Sa gayo'y ang Levita ay pumasok. At ang Levita ay nakipagkasundong tumahang kasama ng lalake, at ang binata sa kanya'y parang isa sa kanyang mga anak. At itinalaga ni Michas, ang Levita, at ang binata ay naging kanyang saserdote, at nasa bahay ni Michas. Nang magkagayo'y sinabi ni Michas, ngayo'y talastas ko, na gagawan ako ng mabuti ng Panginoon yamang ako'y may isang Levita na pinakasaserdote."
Panimula:
Ang aklat ng mga Hukom ay hindi kaaya-ayang mga tanawin habang iyong binabasa. Maraming mga bagay na maaaring babala sa atin sa aklat na ito na aking ihahayag sa tulong ng Banal na Espiritu Santo ay natuklasan ko ang isang katotohanan tungkol sa "Paghahanap sa Pansariling Kapakanan." Ibang-iba ang panoorin kaysa sa aklat ni Joshua. Sa aklat na ito ay punon-puno ng pagkatalo subalit sa Joshua ay mga sigaw ng katagumpayan. Sa mga Hukom ay makikita natin ang mga Israelitas ay nababahiran ng mga kulturang galing sa taga-Canaan. Nakikipagkomrpomiso sa mga hindi kapanalig. Ating pag-aaralan ang isang pangyayari sa aklat na ito na may kaugnayan sa mga nangyayari sa ating kapanahonan. Ano ang kalagayan ng Israel sa gitna ng paganong kapaligiran? Ano ang kalagayan ng Iglesya sa gitna ng paganong pamayanan? Depende sa mananampalataya. Kapag tayo ay mababaw sa ating relasyon kay Cristo Hesus at sa Salita ng Diyos ay maaari rin tayong matulad sa mga karanasan ng Israel sa aklat na ito. Madali silang maitumba ng kanilang mga kaaway. Madaling mabago ang kanilang temperatura sa pananampalataya. Minsan mainit, kung minsan malamig at ito ang nangyayari sa ating pag-aaralang karakter na si Jonathan sa mensaheng ito.
Ang aklat ng mga Hukom ay may may pintuan sa panghuling pahina na nagsaad ng ganito: "Nang mga araw na yao'y walang hari sa Israel, ginagawa ng bawat isa ang matuwid sa kanyang sariling mga mata." (Hukom 21:25) Katulad ng ating talatang pinag-aaralan sa 17:6 ay pareho ang sinasaad. Ihambing natin ang ating kapanahonan sa mga sinasabi ng talata. Mayroong kapahayagan ang Espiritu ng Diyos na dapat nating makita upang magabayan tayo sa ating paglakad sa pananampalataya.
Marami sa ngayon na ang kapahayagan ng Diyos ay pinalitan ng pansariling pananaw ng tao. Hindi mahalaga kung ano ang sinasabi ng Diyos bagkus ang pinapahalagahan ay kung ano ang masasabi ng tao. Ang Salita ng Diyos ay pinalitan ng mga magagandang opinyon ng tao. Ang Aklat ng mga Hukom ay may tatlong bahagdan ng mahalagang gabay upang mapag-aralan natin itong mabuti sa ating pansariling debosyon. Mula 1-2 Ang Pakikipagkompromiso ng Israel. Sa 3 - 16 Ang Pakikipaglaban ng Israel. Sa 17 - 21 Ang Pagbagsak ng Israel. Ang pangatlong bahagi ay hindi magandang panoorin. Tinawag ko itong mga punit na bahagi sa kasaysayan ng Israel na dapat sulsihan, o para itong katulad ng mabahong kili-kili sa Biblia. Sa mga bahaging ito ay sunod-sunod na paglalarawan kapag ang tao ay lumalakad sa kanyang sariling lakad na hindi kasama ang Diyos.
Mababasa natin ang isang kabataang mangangaral, si Jonathan, apo ni Moses, isa siyang Levita, lingkod ng Diyos sa Hukom 18:30 "At itinayo sa kanilang sarili na mga anak ni Dan ang larawang inanyuan: at si Jonathan na anak ni Gerson, na anak ni Moses, siya ang kanyang mga anak ay siyang mga saserdote sa lipi ng mga Danita hanggang sa araw ng pagkabihag ng Israel." Ang pagiging maka-Diyos ay hindi kaagad namamana o napapasa sa mga anak o apo. Halimbawa ng anak ni D.L.Moody ay nahiwalay sa pananalig na naitatag ng kanyang magulang bagkus ay pinangunahan niya ang liberal na paniniwala. Bawar isa ay nagsasabi dahil anak ng Pastor o asawa ng pastor ay maka-Diyos ang anak o asawa. Namamana mo ang kulay ng buhok at mata, luwang ng ilong, lapad ng tenga ng iyong magulang ngunit ang kaligtasan ng kaluluwa ay hindi namamana. Kapag Pilipino ang magulang ay pilipino rin ang mga anak ngunit kapag cristiano ang magulang ay mahirap sabihing cristiano rin ang mga anak. Bilang mananampalataya ni Cristo nasagot mo na ba ang tanong, "Ikaw ba'y ligtas?" Si John Wesley ay nagpatotoo ng siya ay mangaral sa Georgia, " Nagtungo ako sa Georgia upang ipangaral sa mga Indians ang kaligtasan ngunit sino ang magsasabing ako'y ligtas na."
Si Jonathan ay isang Levita, ibig sabihin siya ay buong nakatalaga sa paglilingkod sa Diyos. Nasa kanya ang probisyon ng Diyos, ang pagpapala ng Diyos. Nabubuhay siya sa ikapu ng kanyang mga kalahi. Mayroon siyang tahanan, sa totoo ay may 48 lungsod para sa mga Levita. May tungkulin siyang ipangaral ang Salita ng Diyos at paglingkuran ang mga tao ng Diyos na nagtutungo sa Shiloh. Ngunit ang taong ito ay namamasyalan, anghahanap ng lugar ng matitirhan at pagkakakitaan. HIndi siya kuntento sa mga pagpapalang ipinagkakaloob ng Diyos. Maaaring ang taong ito ay babala sa atin ngayon. Ang lahat ng mga karakter sa lumang tipan ay naisulat ang kanilang buhay upang tayo ay turuan ng mabuting bagay patungkol sa kalooban ng Diyos, hindi upang gayahin sila. Nang nagsisimula pa lang ako sa pagpapastor ay may sikat na mangangaral na aking iniidolo sa ministeryo ngunit ngayon ang taong ito ay isang babala sa akin ang kanyang buhay. Kaya nais kong ibigay ang mga natuklasan kong bunga ng mga ginawa ni Jonathan. Siya ang taong naghahanap sa pansariling kapakanan.
1. Pagnanasa sa Materyal ng bagay
Ang Hukom 17 ay patungkol sa kasaysayan ni Michas. Siya ay nagmamay-ari ng bahay ng mga dios-diosan. Ang materyosong si Michas ay napansin si Jonathan na naglalakad at napadako sa kanyang lugar. Sa talatang 10, "at sinabi ni Michas sa kanya, tumahan ka sa akin at ikaw ay maging sa akin ay isang ama at isang saserdote, at bibigyan kita ng sampung putol na pilak isang taon, at ng bihisan, at ng iyong pagkain. Sa gayo'y ang Levita ay pumasok."
Nasa isip ni MIchas na bawat mangangaral ay may presyong katapat. Nawa may mga lingkod ng Diyos na hindi kayang presyuhan, o "not for sale". Mula sa pintuan ng inyong puso ay isulat ang "not for sale." Nakakalungkot, tinanggap ni Jonathan ang alok ni MIchas. Ang isang lingkod ng Diyos naging upahan at naglingkod sa mga dios-diosn ni MIchas. Katulad ng nasaksihan ko sa Korea, habang ako ay nanonood ng TV show ng isang Buddhist at magaling mangaral. Tinanong ko ang aking kasama, anong relihiyon ang pinapanoond natin? Sinabi niya Buddhist program, pero ang nangangaral ay dating lider ng Iglesya at lumipat sa Buddhist at doon na nanatiling maging guro. Seguro mas malaki ang sweldo kaysa sa kanyang pinaggalingan. Pakinggan natin ang patotoo ni Jonathan sa kanyang mga kaliping Danita, " at sinabi niya sa kanila, ganito't ganito ang ginawa sa akin ni Michas, at sa kanyang kinayaring upahan ako, at ako'y naging kanyang saserdote." Hukom 18:4 Sinabi ni Hesus sa Juan 10:12, "ang nagpapaupa, at hindi ang pastor, na hindi may-ari ng mga tupa, ay nakikitang dumarating ang mga lobo, at pinababayaan ang mga tupa, at tumatakas, at inaagaw sila ng lobo, at pinangangalat." Si Jonathan ay naging bayaran. Usisain natin ang ating sarili: Bakit mo nais magpastor o nais maglingkod sa Diyos? Bakit ka nasa Bible School? Para madagdagan ang allowance o maging sikat na lingkod ng Diyos para malaki ang lovegift? Nawa hindi ganito ang ating motibo. Sinabi ni Mateo sa talatang 6:32, "sapagkat ang lahat ng mga bagay na ito ay siyang pinaghahanap ng mga Hentil; yamang talastas ng inyong ama sa kalangitan ang kinakailangan ninyo ang lahat ng mga bagay na ito." Sa 1 Timoteo 6:17, " ang mayayaman sa sanlibutang ito ay pagbilinan mo na huwag magmataas ng pag-iisip, at huwag umasa sa mga kayamanang di nananatili, kundi sa Diyos na siyang nagbibigay sa ating sagana ng lahat ng mga bagay upang ating ikagalak."
Hindi masama ang yumaman at ang magkaroon ng mga bagay dahil kailangan natin ang mga ito. Huwag lang ang mga bagay ng ito ang makuha ang ating puso. Kapag tayo ay inanyayahan sa ibang Iglesya o pagpastor sa bagong Iglesya ng Diyos ano ang nasa isip natin? Ang kalooban ba ng diyos o kung magkano kaya ang sweldo? Magtiwala tayo sa Diyos at hindi sa materyal na bagay. Sinabi ni Hesus, "datapwat hanapin muna ninyo ang kaharian, at ang kanyang katuwiran; at ang lahat ng mga bagay ng ito ay pawang idaragdag sa inyo. " Mateo 6:33. Sinabi rin ni Pablo, "At pupunan ng aking Diyos ang bawat kailangan ninyo ayon sa kanyang mga kayamanan sa kaluwalhatian kay Cristo Hesus." Filipos 4:19
II. Makataong Pananaw sa Buhay
Sa Hukom 17:15 si Michas ay mayroong bahay ng mga dios-diosan. Ang kanyang relihiyon ay pinaghalong tama at mali. Dahil may mga kapahayagan ng mga sangkap sa pagsamba na galing sa pamamaraan ng Israelitas at inihalo niya ang kanyang pananampalatayang pagano. Katulad na katulad ngayon sa ating bansa, ang nagungunang relihiyon ay tanggap ang lahat ng paniniwala. Ang tawag dito ay " Religious Pluralism." Ang Pilipinas ay isang relihiyosong bansa. Hindi ko masabing cristianong bansa dahil kokonti lang ang porsiyento ng cristianong pamamaraan. Sa isang banda ang Pilipinas ay maka-Diyos na bansa dahil ang pulitika at economiya ay umiinog sa kung anong pananampalataya o pamahiin. Kahit ang sugal ay naipapahayag sa pamamagitan ng panaginip kung anong numero ang lalabas bukas sa lotto o sa jueteng. Ang nangungunang relihiyon sa ating bansa ay tanggap ang mga ginagawa ng Buddhist, Yoga, Occultismo, animismo,magics, mga panghuhula ,atbp. Maraming negosyanteng katoliko may palaka sa kanilang tindahan na may kagat na limang piso. Mayroon ding "Pungsoy" na may salaming bilog sa gitna na nakasabit sa pintuan ng bahay. Kaya ang Pilipinas ay mahilig sa alaswerteng pamamaraan. Kulang ang tunay na nagtitiwala sa Diyos. Ang resulta kahit may pananampalataya ang hinahanap ay pangsariling kapakanan sa Buhay.
Balik-aralan natin ang mga ginawa ng ilang dalubhasa sa mundo sa ibat-ibang larangan ng pag-aaral: Si Darwin pinag-aralan ang pinagmulan ng tao at lahat ng buhay na bagay sa mundo na hindi kasama ang Diyos. Ginawa ni Karl Max ay iniugnay ito sa Politika kaya nagkaroon ng Komunismo. Ang sikologong si Freud ay tinuklas ang mga bahagi ng personalidad at emosyon ng tao na wala ang Diyos. Si Nietzsche ay pinaunlad ang makataong pilosopiya, at si Wellhausen naman ay ginamit ang biblia at nag-embento ng mga teorya na nagpagulo sa pag-aaral ng Salita ng Diyos at nasundan pa ng mga liberal na pag-aaral ng kasulatan. Ngayon ay mayroon ng Teosopiya, pinaghalong pananaw ng Diyos at pananaw ng tao.
Pinalitan ng tao ang Diyos bilang sentro ng lahat ng pag-aaral. Ang tawag dito ay "Religious Humanism". Kaya kahit sa paglilingkod sa Diyos ang mahalaga ay kung papaano mo mapasasaya ang mga tao at hindi ang Diyos. Ang sentro ng ministeryo ay ang tao at hindi ang Diyos. Malaganap sa ngayon ang liberal ng pag-aaral sa relihiyon. Ang bible School ay maingay sa pagdedebate tungkol sa mga doktrina katulad ng Calvinism at Arminianism, Oneness at Trinitarian, Pre-trib at Post-trib, atbp. Ang biblia ay hindi nagtuturo ng makataong pamamaraan. Walang kaisipan ng Tao ang makapaglalagay ng tamang kaisipan ng Diyos. Minsan ang sistema ng tao ay naaapektuhan ang sistema sa loob ng Iglesya. Ang Goal na narating sa isang taon ay nagsisilbing kasiyahan sa mga miyembro. Masigla ang Iglesya kung nagagawa ang inaasahan na programa at kung hindi nagawa ay malungkot at marami ang hindi nalulugod at may mga umaalis sa gawain dahil hindi masiyahan. Katulad ni Michas ang kanyang Goal ay para masiyahan siya. Mga pansariling layunin sa buhay. Hukom 17:13
Maraming baguhang mangangaral sa ngayon ang gustong magkaroon ng mega church, paaralan, seminaryo, radio and TV ministry, worldwide mission atbp. Hindi masamang mangarap ng ministry para sa Panginoon pero kapag ang katapus-tapusan ay upang masiyahan ang sarili at hindi para sa kaluwalhatian ng Diyos ang mga ito ay may malaking isusulit sa Diyos.
III. Pagbabakasakaling Pag-asa
Kapag maayos ang resulta ay kasama ang Diyos. (Hukom 18:5-6) Ang mga Danita ay naghahanap ng lugar na kanilang mamanahin dahil hindi nila napalayas ang mga Amoreo. Napadaan sila sa bahay ni Michas. Nakita nila si Jonathan doon at tinanong kung bakit siya naroroon. Sinabi ni Jonathan na inupahan siya ni Michas na maging personal priest nito. Kaya bilang saserdote ay humingi ng gabay sa Diyos ang mga Danites. Para mabigyang kasiyahan si Jonathan ay nagsalita na kasama nila ang Diyos sa pagpasok sa bagong lugar upang labanan ang mga naroon. Kaya ang mga Danita sa payo ni Jonathan at sa paniniwalang kasama nila ang Diyos ay sinalakay ang lugar na matahimik na namumuhay ang mga tao. At inangkin ng Danita ang lupain na matahimik na namumuhay ang mga tao dahil sa hamon ng lingkod ng Diyos na kailangan sila ang manirahan doon at salakayin ang mga nakatira. Katulad ng mga nagaganap ngayon sa Pilipinas, ang malaking relihiyon ay pilit na nakikialam sa pamahalaan at nagbibigay ng mga negatibong pahayag na siya namang pinaniniwalaan ng mga tao. Nakakatakot dahil ang nagpapahayag ay kilalalang tao ng Diyos, para masiyahan ang taong bayan ay sinasabing nasa panig nila ang Diyos at wala na sa Pangulong naniniwala. Ang kailangan natin bilang mga mananampalataya ay makipagtulungan sa paglutas ng problema hindi ang manisi ng iba. Ngayon ang pilosopiya ng Iglesya ay babala sa atin. Ang mga lider ng relihiyon ay nagsasabi , "huwag kayong mangaral ng ikatitisod ng tao. Huwag mong direstsahin na sila ay makasalanan, huwag mong sabihing pupunta sila ng impiyerno dahil hindi nila maintindihan iyon. Huwag mong personalin ang mga miyembro dahil baka mag-alisan ang malalaking magbigay ng ikapu". Kapag ito ang nangyayari ay para mo na ring sinabi na huwag mong paniwalaan na si Cristo lang ang tanging daan. Kailangang masiyahan ang tao at hindi ang Diyos.
Ang katotohanan ay dapat nating ipangaral na si Cristo ang siyang tinapay ng buhay, si Cristo ang tubig ng buhay, si Cristo ang kapayapaan, si Cristo ang tunay na mangingibig, si Cristo ang kaligtasan, atbp, dahil marami sa ngayon ang gutom, uhaw, salat sa pagmamahal, walang kapayapaan at walang kasigurohan sa buhay.
Tunghayan natin si Jonathan na may panibagong alok sa kanya. Sabi ng mga Danita alin ang pipiliin mo ang maglingkod lamang kay Michas at sa kanyang pamilya o ang paglingkuran kami na buong tribo? Medyo umatras si Jonathan at nagsabi " KAHON". Tinangap niya ang alok dahil mas malaki mas maganda. Iba na ang Neutral, walang kalaban. Ang katagumpayan sa ministeryo ngayon ay sinusukat sa dami ng miyembro, laki ng pondo sa bangko, dami ng gusali at mission field na naitayo, katanyagan ng mangangaral. Ang Iglesya ay naging Korporasyon. Ang pastor ay naging star for all season. Tandaan natin ang tunay na tagumpay ay ang paghahanap ng kalooban ng diyos at upang gawin ito. Sa English ay sinasabi. " To know the will of God is the greatest wisdom, and to do the will of god is the greatest achievement."
Ayon sa pragmatikong pananaw ang ilang tao sa biblia ay bigo sa kanilang paglilingkod sa Diyos. Si Noah ay nangaral ng 129 taon pero 7 lang ang napanalunan. Hindi kabiguan ang wala kang nadala sa Diyos ngunit napanalunan mo naman ang iyong pamilya. At hindi rin kabiguan ang mawalan ka ng pamilya dahil sa paglilingkod mo sa Diyos. Bawat lingkod ng tinwag ng Diyos na buhay ay may kanya-kanyang paglalarawan upang maipaunawa ang mensahe ng Diyos sa Tao.
Pangwakas
Ano ang resulta na nangyari dahil sa Levitang ito na nagwawala sa kanyang sinumpaang paglilingkod. Sa hukom 18:30 - 31 si Jonathan ay naglingkod sa lahi ng Dan na kanyang mga kalipi. Ipinagtayo ng templo at ang mga dios-diosan ni Michas ay kanilang ninakaw at inilagay doon. Dahil sa kagustuhang mapasaya ang mga kalahi niya ay minabuti ni Jonathan na itago ang katotohanan bagkus ay sinamba at pinaglingkuran ang mga dios-diosan. Imbis na dalhin ang tao sa Shiloh dahil naroon ang Tabernakulo ng Diyos, sila ay nagtayo ng kanilang dios-diosang templo. Si Jonathan, ang relihiyoso, marami sa ngayon, ginagawa ang tama sa kanyang paningin para mapaboran ang tao at hindi ang Diyos ang sentro ng pananampalataya. si Jonathan ay walang hari kundi ang kanyang sarili. Ngunit ikaw at ako ay may tunay na hari. Si HesusCristo ang Hari ng mga Hari at Panginoon ng mga Panginoon. Manikluhod tayo sa kanya ngayon din at ialay ang ating buhay.
Ang dalawang Moravian Missionary ay ibinenta ang kanilang sarili upang makarating sa St. thomas Island. Ito ay lugar ng mga aliping binili at hindi na muling makababalik sa kanilang lugar. Ipinasiya ng dalawang ito na pumunta doon dahil nalaman nilang wala pang nakaririnig ng Ebanghelyo ni Cristo. Habang papaalis ang barko na kanilang sinasakyan ay kumakaway ang isa at nagsasabi " May the lamb that slain receive the reward of his suffering." Ito ang naging tanyag ng salita sa sino mang gustong pumasok sa misyon. Ang dalawang ito ay inialay ang kanilang buhay sa pangangaral ng Ebanghelyo ng Panginoong Hesus. Kahit hindi na sila makababalik sila ay isang haing buhay sa Diyos. Naialay na ba natin ang ating buhay sa diyos o patuloy pa rin tayong naghahanap ng pansariling kasiyahan?