By
Rev. Vic VergaraEph. 4: 31-32
Ang lahat ng mga kapaitan, at kagalitan, at pagkakaalit, at kadaldalan, at panlilibak, ay mangaalis nawa sa inyo, pati nang lahat ng masasamang akala: at magmagandang loob kayo sa isat-isa, mga mahabagin, na mangagpatawaran kayo sa isat-isa, gaya naman ng pagpapatawad sa inyo ng diyos kay Cristo.?
Ito'y sumisira ng pamilya, nagiging dahilan ng paghihiwalay ng mag-asawa, magulang sa anak. Ito'y nagiging sanhi ng malamig na pakikitungo ng kapwa manggagagawa, minsan sa pagitan ng mangagawa at nang may-ari. Ito rin ay madalas na humahadlang sa pagkakaisa sa loob at labas ng Iglesya. Ano ang mga ito? Ang lahat ng mga kapaitan, at kagalitan, at pagkakaalit, at kadaldalan, at panlilibak, ay mangaalis nawa sa inyo, pati nang lahat ng masasamang akala. (Eph. 4:31)
Ang kapaitan ang nais kong bigyan ng kahulugan. Ito ay mga hindi naiayos na tampuhan, galit o sama ng loob na nagbubunga ng hinanakit. Madalas mong masabi kapag nakasumpong ka ng sigalot ay ito, hindi ako pwedeng magpatawad dahil hindi siya humihingi ng tawad at hindi ako pwedeng makipagbati sa kanya.?Dapat nating tandaan na ito ay nagiging dahilan ng kapighatian ng Banal na Espiritu. Tayo ay binalaan na iwasan natin ang masamang pag-uugali sa kapwa, lalong higit sa loob ng Iglesya ng Diyos. Hindi magandang tingnan kung ang sangkot ay mananampalataya sa kapwa mananampalataya, Cristianong mag-asawa, Cristianong pamilya at kapitbahay. Ang panloob na damdaming ito ay nakapagwawasak ng sariling buhay na kapag pinatigas natin ang ating puso ay mamumulat tayo sa katotohanan malayo na pala tayo sa Diyos.
Sa mensaheng ito ay nais kong ibahagi kung papaano mapagtatagumpayan ang kapaitan na dumarating sa ating buhay. Ang aking sarili ang napakagandang halimbawa sapagkat naranasan ko na ang pinakamabigat na dagok ng problema at masasabi kong nasa akin ang karapatang magtanim ng hinanakit ngunit sa biyaya ng Diyos ito ay aking napagtagumpayan ito. Tandaan natin tayo rin ang maaapektuhan kung ang kapaitan ay ating bibigyan ng puwang. Sa mga naunang talata ay isinulat ni pablo ang mga dahilan ng kapaitan at kung bakit natin ito dapat labanan. Sa talatang 17, “It o nga ang sinasabi ko, at sinasaksihan sa Panginoon, na kayo'y hindi na nagsisilakad pa na gaya naman ng lakad ng mga Gentil, sa pagpapalalo sa kanilang pag-iisip. Sinabi ni Pablo na ang mga tagasunod ni Cristo ay may bagong lakad at kilos sa buhay na kaiba sa mundo. Ipinakita dito ang pagitan natin sa mundo. Ang mundo ay inilalarawan ni Pablo bilang lumang pagkatao, o paglakad sa gating dating buhay ng tayo'y nabubuhay pa sa kasalanan. Ito ay hindi magandang tingnan kung tayo ay tunay na mananampalataya ni Cristo.
Pansinin natin ang talatang 22-24, At inyong iwan, tungkol sa paraan ng inyong pamumuhay na nakaraan, ang dating pagkatao, na sumama ng sumama ayon sa kahalayan ng pagdaraya. At kayo'y mangagbago sa espiritu ng inyong pag-iisip. At kayo'y mangagbihis ng bagong pagkatao, na ayon sa Diyos ay nilalang sa katuwiran at sa kabanalan ng katotohanan. Ang bahagi ng bagong lakad ay ang pagbitiw sa lumang pagkatao at ang pagsuot ng bagong katauhan. Nang una tayong lumapit sa Panginoon, hindi agad-agad tayo nabago sa ating mga kaisipan at pag-uugali. Ngunit sa pamamagitan ng pakikinig ng Salita ng Diyos at pagsunod sa kanyang kalooban ay patuloy tayong nababago. Ano ang inilalarawan ng kapaitan kapag ito ay nananahan sa ating buhay?
I. Ang kapaitan ay nagpapakita na tayo ay nasa lumang pagkatao pa. V. 31
Kapag tayo ay namumuhay sa kapaitan ay para tayong tagamundo at hindi kay Cristo. Kailangan tayong mamuhay sa bagong lalak upang hindi malito ang tao. Tayo ay nagbibigay ng magandang imahen ni Cristo. Pansinin natin ang talatang 26,27, Kayo'y mangagalit at huwag kayong mangagkasala: huwag lumubog ang araw sa inyong galit. Ni bigyan daan man ang diablo.
2. Ang kapaitan ay nag-aanyaya sa diablo upang makagawa sa ating buhay.
Hindi sinabi ng talata na huwag tayong magalit bagkus ipinahihiwatig ng talata na dapat marunong tayong humawak ng ating galit sa tamang paraan at panahon. Ang galit na pinatatagal ay nagdudulot ng hindi maganda at ito ay sinasamantala ng diablo para ikaw ay parusahan sa iyong kalooban at upang ikaw ay magamit na instrumento ng kaguluhan sa iba. Kapag pinahintulutan mo ang kapaitan na pumasok sa iyong puso mahirap ka nang magpatawad. Dapat nating tandaan ang diablo ay hindi nagpapahinga at laging naghahanap ng butas para makagawa ng ikatitisod sa Iglesya. Tandaan natin na kahit katiting na poot o kapaitan sa iyong puso ay sapat na upang ikaw ay maging bansot sa iyong pamumuhay espiritwal. Ang ibig sabihin ay mahirap ka nang makaunawa sa mensahe mula sa Salita ng Diyos.
3. Ang kapaitan ay nagdudulot ng pighati sa Banal na Espiritu. V. 30 At huwag ninyong pighatiin ang Espiritu Santo ng diyos, na sa kanya kayo'y tinatakan hanggang sa kaarawan ng pagkatubos. Ang Banal na Espiritu ay naninirahan sa bawat mananampalataya. Naninirahan sa atin at siyang nag-uudyok ng tunay na pag-ibig. Siya ang nagdudulot ng espiritu ng pagkakaisa. At kapag tayo ay namuhay sa kapaitan malalaman mong kontra ka na sa kagustuhan ng Diyos. Ang kapighatian sa Espiritu ay katulad ng nadurog ma puso, kaya kapag pinahintulutan natin ang kapaitan ito ay nagdudulot ng malalim na kalungkutan at kapighatian sa banal na Espirit.
Paano natin ito mapagtatagumpayan? V. 32 At magmagandang-loob kayo sa isa’t-isa, mga mahabagin, na mangagpatawaran kayo sa isat-isa, gaya naman ng pagpapatawad sa inyo ng Diyos kay Cristo. Ano ang susing salita dito? Pagpapatawad! Kapag ito ay tunay na naunwaan natin tayo ay tunay na kaisa ni Cristo. Ano ang sinasabi ng Biblia tungkol sa Pagpapatawad?
1. Ito ay iniutos sa atin. ( sa talatang 32 ). Tayo ay dapat handang magpatawad . Sa Mateo 5:43-44 Narinig ninyong sinabi, ibigin mo ang iyong kapwa, at kapootan mo ang iyong kaaway. Datapwat sinasabi ko sa inyo, ibigin ninyo ang inyong mga kaaway, at idalangin ninyo ang sa inyo'y nagsisiusig. Itinuro ng ating panginoong Hesus na kahit ang ating kaaway ay ating mahalin. Ito ay paraan upang magapi natin ang masama. Sinabi ni Pablo na labanan natin ang masama ng kabutihan.
2. Ito ay dapat laman din ng ating panalangin. Itinuro ni Jesus sa mga alagad ang isa sa bahagi ng panalangin ay patawarin ang aming mga sala, gaya ng aming pagpapatawad sa mga nagkakasala sa amin.( Mateo 6: 12) Nais bigyan diin ng Panginoon na tayo ay maging tapat sa pagpapatawad at maging sa Panalangin tayo ay magpatawad dahil ito ay isa sa kondisyon na epektibong pananalangin.
3. Dapat din nating payuhan ang mga naguguluhan na dapat silang patuloy na magpatawad. Gaya ng pagpapayo ng Panginoon kay Pedro na dapat huwag tayong magsawang magpatawad sa mga nagkakasala sa atin. ( Mateo 18:21-22 ).
4. Ang pagpapatawad ay isa sa pitong winika ni Hesus sa Krus. Na kahit tayo ay nakararanas ng mga pang-aapi, panunuya at pagkakanulo ng mga malalapit na kaibigan dapat pa rin tayong magpatawad. Ang salita ni Hesus ay nagsasabi na hindi sila nakauunawa kaya nagagawa ang mga bagay na minsan tayo ang naghihirap. ( Luke 23:34) Minsan ang paghihirap ng Panginoon sa Krus ay aking pinagbubulaybulayan. Bakit nasabi ng Panginoon ito? Diyos ko, patawarin mo sila, dahil hindi nila nalalaman ang kanilang mga ginagawa. Ito ay isang katotohanan na tayo ay maaaring makaranas ng ganitong mga pangyayari sa ating buhay. Dapat tayong maging handa sa mga pagsubok sa ating pananampalataya. Handa tayong magpatawad. 5. Ang halimbawa ni Esteban, sa gitna ng kamatayan ay pinatawad ang mga taong nagpahirap sa kanya. (Acts 7:59, 60 ) Kahit nasa gitna ng kamatayan, kailangang magpatawad.
Bakit tayo dapat magpatawad? V. 32 Dahil ang Diyos ay pinatawad tayo. Kailangan nating gawin sa iba ang ginawa ni Cristo sa atin. Papaano? Dahil ang tao ay hindi maunawaan si Hesus dahil sa kasalanan, si Jesus ang lubos na nakauunawa- Ang mga mananampalataya na hindi kayang magpatawad ay hindi kaisa ni Cristo.
Bago ako magwakas ay nais kong ipatotoo ang nangyari sa aking buhay na naranasan ko ng nang ko bilang lingkod ni Cristo. Dumating sa panahong kailangang subukin ang ating paglilingkod sa Diyos. At ang diablo ay hindi natutulog at ginulo ang aking pamilya na nagdulot ng pagkalito sa mga namumuno sa Iglesya at nagbunga ng pagsuspende sa akin mula sa pangangaral ng Salita ng Diyos sa loob ng anim na buwan. Nang una ko itong marinig agad nagpumiglas ang lumang pagkatao sa akin. Naisip ko na ang mga taong ito ay wala sa katuwiran dahil ang kasanan ni Juan ay naging kasalanan ni Pedro. Ako ay naging biktima ng kasalanan ng iba at ipinatong sa akin ang lahat ng sisi. Noong ko naunawaan kung bakit ang Panginoong Hesus ay nanalangin na napipighati ang Espiritu at halos dugo ang kanyang pawis. Saan ka nakakita ng nananalangin na pinagpapawisan. Noong ay gabi at malamig ang hangin. Sa sobrang lumbay ng Panginoong ay pinagpawisan ng Dugo. Bakit? Dahil sa haharapin niya ang pasakit na hindi naman siya ang may sala. Dahil sa kasalalanan natin kaya si Hesus ay naghirap. Dahil sa labis na pagmamahal ng Panginoon sa iyo at sa akin ay dinama niya ang hirap na sana tayo ang nakaranas. To suffer for the cause of other is very painful experience.
Sa madaling salita, kahit ako ay hindi makapangaral ay patuloy pa rin akong dumadalo sa Iglesya na pinaglayan sa akin ng Diyos. Kahit na sa aking likuran ay naririnig ko ang mga masasakit na parinig ng ilang kapatiran ay sumusugat sa akin ang hapdi. Kahit na minsan ang mangangaral ay ako ang laman ng kanyang mensahe ay patuloy pa rin ako sa pag-unawa dahil alam kong hindi nila nalalaman ang aking kalooban. Kahit minsan na pinararatangan ako ng palsong mangangaral, sinangaling na pastor, at marami pang iba ay patuloy pa rin ako sa pananalangin na ang Diyos ang magbigay ng daan upang maunawaan nila ang tunay na kahulugan ng Lingkod ng Diyos. At ang nangunguna sa pagtuligsa sa akin ay hindi ko makalimutang ipanalangin sa Diyos.
Totoo ang sinabi ng Salita ng Diyos na walang pagsubok na hindi natin kaya at tapat naman ang Diyos na tulungan tayo upang malampasan natin ang mga pagsubok. Sa biyaya ng Diyos ay gumamit siya ng kanyang mga Lingkod upang payapain ang mga tumutuligsa sa akin. At halos pinaglalabanan ko ang kapaitan na bumubuo sa aking puso. Hiniling ko sa Diyos na tulungan akong makapagpatawad. At inumpisahan ko sa pananalangin. Isa-isa kong binabanggit ang mga pangalan ng mga taong nagpapahirap ng aking kalooban. Isa-isa ko silang pinatatawad sa aking panalangin. Aking binabanggit sa harap ng presensiya ng Diyos. Sa awa at tulong ng biyaya ng Diyos ay nakalaya ako sa bigat ng aking kalooban at kahit ano ang marinig kong masasakit na salita laban sa akin ay balewala na dahil sa ang damdamin na ng Panginoong Hesus ang nagpapalakas sa akin. Purihin ang Panginoong Diyos!
Ang kapaitan ay isang problemang sisira sa ating kalooban. Salamat sa Diyos dahil sa solusyon. Ikaw at ako ay pwedeng magtagumpay dito. Kailangan natin ang pagpapatawad. Mayroon bang taong nangangailangan ng iyong pagpapatawad dahil sa kanyang ginawa na hindi maganda? Simulan natin sa pananalangin.
Ito'y sumisira ng pamilya, nagiging dahilan ng paghihiwalay ng mag-asawa, magulang sa anak. Ito'y nagiging sanhi ng malamig na pakikitungo ng kapwa manggagagawa, minsan sa pagitan ng mangagawa at nang may-ari. Ito rin ay madalas na humahadlang sa pagkakaisa sa loob at labas ng Iglesya. Ano ang mga ito? Ang lahat ng mga kapaitan, at kagalitan, at pagkakaalit, at kadaldalan, at panlilibak, ay mangaalis nawa sa inyo, pati nang lahat ng masasamang akala. (Eph. 4:31)
Ang kapaitan ang nais kong bigyan ng kahulugan. Ito ay mga hindi naiayos na tampuhan, galit o sama ng loob na nagbubunga ng hinanakit. Madalas mong masabi kapag nakasumpong ka ng sigalot ay ito, hindi ako pwedeng magpatawad dahil hindi siya humihingi ng tawad at hindi ako pwedeng makipagbati sa kanya.?Dapat nating tandaan na ito ay nagiging dahilan ng kapighatian ng Banal na Espiritu. Tayo ay binalaan na iwasan natin ang masamang pag-uugali sa kapwa, lalong higit sa loob ng Iglesya ng Diyos. Hindi magandang tingnan kung ang sangkot ay mananampalataya sa kapwa mananampalataya, Cristianong mag-asawa, Cristianong pamilya at kapitbahay. Ang panloob na damdaming ito ay nakapagwawasak ng sariling buhay na kapag pinatigas natin ang ating puso ay mamumulat tayo sa katotohanan malayo na pala tayo sa Diyos.
Sa mensaheng ito ay nais kong ibahagi kung papaano mapagtatagumpayan ang kapaitan na dumarating sa ating buhay. Ang aking sarili ang napakagandang halimbawa sapagkat naranasan ko na ang pinakamabigat na dagok ng problema at masasabi kong nasa akin ang karapatang magtanim ng hinanakit ngunit sa biyaya ng Diyos ito ay aking napagtagumpayan ito. Tandaan natin tayo rin ang maaapektuhan kung ang kapaitan ay ating bibigyan ng puwang. Sa mga naunang talata ay isinulat ni pablo ang mga dahilan ng kapaitan at kung bakit natin ito dapat labanan. Sa talatang 17, “It o nga ang sinasabi ko, at sinasaksihan sa Panginoon, na kayo'y hindi na nagsisilakad pa na gaya naman ng lakad ng mga Gentil, sa pagpapalalo sa kanilang pag-iisip. Sinabi ni Pablo na ang mga tagasunod ni Cristo ay may bagong lakad at kilos sa buhay na kaiba sa mundo. Ipinakita dito ang pagitan natin sa mundo. Ang mundo ay inilalarawan ni Pablo bilang lumang pagkatao, o paglakad sa gating dating buhay ng tayo'y nabubuhay pa sa kasalanan. Ito ay hindi magandang tingnan kung tayo ay tunay na mananampalataya ni Cristo.
Pansinin natin ang talatang 22-24, At inyong iwan, tungkol sa paraan ng inyong pamumuhay na nakaraan, ang dating pagkatao, na sumama ng sumama ayon sa kahalayan ng pagdaraya. At kayo'y mangagbago sa espiritu ng inyong pag-iisip. At kayo'y mangagbihis ng bagong pagkatao, na ayon sa Diyos ay nilalang sa katuwiran at sa kabanalan ng katotohanan. Ang bahagi ng bagong lakad ay ang pagbitiw sa lumang pagkatao at ang pagsuot ng bagong katauhan. Nang una tayong lumapit sa Panginoon, hindi agad-agad tayo nabago sa ating mga kaisipan at pag-uugali. Ngunit sa pamamagitan ng pakikinig ng Salita ng Diyos at pagsunod sa kanyang kalooban ay patuloy tayong nababago. Ano ang inilalarawan ng kapaitan kapag ito ay nananahan sa ating buhay?
I. Ang kapaitan ay nagpapakita na tayo ay nasa lumang pagkatao pa. V. 31
Kapag tayo ay namumuhay sa kapaitan ay para tayong tagamundo at hindi kay Cristo. Kailangan tayong mamuhay sa bagong lalak upang hindi malito ang tao. Tayo ay nagbibigay ng magandang imahen ni Cristo. Pansinin natin ang talatang 26,27, Kayo'y mangagalit at huwag kayong mangagkasala: huwag lumubog ang araw sa inyong galit. Ni bigyan daan man ang diablo.
2. Ang kapaitan ay nag-aanyaya sa diablo upang makagawa sa ating buhay.
Hindi sinabi ng talata na huwag tayong magalit bagkus ipinahihiwatig ng talata na dapat marunong tayong humawak ng ating galit sa tamang paraan at panahon. Ang galit na pinatatagal ay nagdudulot ng hindi maganda at ito ay sinasamantala ng diablo para ikaw ay parusahan sa iyong kalooban at upang ikaw ay magamit na instrumento ng kaguluhan sa iba. Kapag pinahintulutan mo ang kapaitan na pumasok sa iyong puso mahirap ka nang magpatawad. Dapat nating tandaan ang diablo ay hindi nagpapahinga at laging naghahanap ng butas para makagawa ng ikatitisod sa Iglesya. Tandaan natin na kahit katiting na poot o kapaitan sa iyong puso ay sapat na upang ikaw ay maging bansot sa iyong pamumuhay espiritwal. Ang ibig sabihin ay mahirap ka nang makaunawa sa mensahe mula sa Salita ng Diyos.
3. Ang kapaitan ay nagdudulot ng pighati sa Banal na Espiritu. V. 30 At huwag ninyong pighatiin ang Espiritu Santo ng diyos, na sa kanya kayo'y tinatakan hanggang sa kaarawan ng pagkatubos. Ang Banal na Espiritu ay naninirahan sa bawat mananampalataya. Naninirahan sa atin at siyang nag-uudyok ng tunay na pag-ibig. Siya ang nagdudulot ng espiritu ng pagkakaisa. At kapag tayo ay namuhay sa kapaitan malalaman mong kontra ka na sa kagustuhan ng Diyos. Ang kapighatian sa Espiritu ay katulad ng nadurog ma puso, kaya kapag pinahintulutan natin ang kapaitan ito ay nagdudulot ng malalim na kalungkutan at kapighatian sa banal na Espirit.
Paano natin ito mapagtatagumpayan? V. 32 At magmagandang-loob kayo sa isa’t-isa, mga mahabagin, na mangagpatawaran kayo sa isat-isa, gaya naman ng pagpapatawad sa inyo ng Diyos kay Cristo. Ano ang susing salita dito? Pagpapatawad! Kapag ito ay tunay na naunwaan natin tayo ay tunay na kaisa ni Cristo. Ano ang sinasabi ng Biblia tungkol sa Pagpapatawad?
1. Ito ay iniutos sa atin. ( sa talatang 32 ). Tayo ay dapat handang magpatawad . Sa Mateo 5:43-44 Narinig ninyong sinabi, ibigin mo ang iyong kapwa, at kapootan mo ang iyong kaaway. Datapwat sinasabi ko sa inyo, ibigin ninyo ang inyong mga kaaway, at idalangin ninyo ang sa inyo'y nagsisiusig. Itinuro ng ating panginoong Hesus na kahit ang ating kaaway ay ating mahalin. Ito ay paraan upang magapi natin ang masama. Sinabi ni Pablo na labanan natin ang masama ng kabutihan.
2. Ito ay dapat laman din ng ating panalangin. Itinuro ni Jesus sa mga alagad ang isa sa bahagi ng panalangin ay patawarin ang aming mga sala, gaya ng aming pagpapatawad sa mga nagkakasala sa amin.( Mateo 6: 12) Nais bigyan diin ng Panginoon na tayo ay maging tapat sa pagpapatawad at maging sa Panalangin tayo ay magpatawad dahil ito ay isa sa kondisyon na epektibong pananalangin.
3. Dapat din nating payuhan ang mga naguguluhan na dapat silang patuloy na magpatawad. Gaya ng pagpapayo ng Panginoon kay Pedro na dapat huwag tayong magsawang magpatawad sa mga nagkakasala sa atin. ( Mateo 18:21-22 ).
4. Ang pagpapatawad ay isa sa pitong winika ni Hesus sa Krus. Na kahit tayo ay nakararanas ng mga pang-aapi, panunuya at pagkakanulo ng mga malalapit na kaibigan dapat pa rin tayong magpatawad. Ang salita ni Hesus ay nagsasabi na hindi sila nakauunawa kaya nagagawa ang mga bagay na minsan tayo ang naghihirap. ( Luke 23:34) Minsan ang paghihirap ng Panginoon sa Krus ay aking pinagbubulaybulayan. Bakit nasabi ng Panginoon ito? Diyos ko, patawarin mo sila, dahil hindi nila nalalaman ang kanilang mga ginagawa. Ito ay isang katotohanan na tayo ay maaaring makaranas ng ganitong mga pangyayari sa ating buhay. Dapat tayong maging handa sa mga pagsubok sa ating pananampalataya. Handa tayong magpatawad. 5. Ang halimbawa ni Esteban, sa gitna ng kamatayan ay pinatawad ang mga taong nagpahirap sa kanya. (Acts 7:59, 60 ) Kahit nasa gitna ng kamatayan, kailangang magpatawad.
Bakit tayo dapat magpatawad? V. 32 Dahil ang Diyos ay pinatawad tayo. Kailangan nating gawin sa iba ang ginawa ni Cristo sa atin. Papaano? Dahil ang tao ay hindi maunawaan si Hesus dahil sa kasalanan, si Jesus ang lubos na nakauunawa- Ang mga mananampalataya na hindi kayang magpatawad ay hindi kaisa ni Cristo.
Bago ako magwakas ay nais kong ipatotoo ang nangyari sa aking buhay na naranasan ko ng nang ko bilang lingkod ni Cristo. Dumating sa panahong kailangang subukin ang ating paglilingkod sa Diyos. At ang diablo ay hindi natutulog at ginulo ang aking pamilya na nagdulot ng pagkalito sa mga namumuno sa Iglesya at nagbunga ng pagsuspende sa akin mula sa pangangaral ng Salita ng Diyos sa loob ng anim na buwan. Nang una ko itong marinig agad nagpumiglas ang lumang pagkatao sa akin. Naisip ko na ang mga taong ito ay wala sa katuwiran dahil ang kasanan ni Juan ay naging kasalanan ni Pedro. Ako ay naging biktima ng kasalanan ng iba at ipinatong sa akin ang lahat ng sisi. Noong ko naunawaan kung bakit ang Panginoong Hesus ay nanalangin na napipighati ang Espiritu at halos dugo ang kanyang pawis. Saan ka nakakita ng nananalangin na pinagpapawisan. Noong ay gabi at malamig ang hangin. Sa sobrang lumbay ng Panginoong ay pinagpawisan ng Dugo. Bakit? Dahil sa haharapin niya ang pasakit na hindi naman siya ang may sala. Dahil sa kasalalanan natin kaya si Hesus ay naghirap. Dahil sa labis na pagmamahal ng Panginoon sa iyo at sa akin ay dinama niya ang hirap na sana tayo ang nakaranas. To suffer for the cause of other is very painful experience.
Sa madaling salita, kahit ako ay hindi makapangaral ay patuloy pa rin akong dumadalo sa Iglesya na pinaglayan sa akin ng Diyos. Kahit na sa aking likuran ay naririnig ko ang mga masasakit na parinig ng ilang kapatiran ay sumusugat sa akin ang hapdi. Kahit na minsan ang mangangaral ay ako ang laman ng kanyang mensahe ay patuloy pa rin ako sa pag-unawa dahil alam kong hindi nila nalalaman ang aking kalooban. Kahit minsan na pinararatangan ako ng palsong mangangaral, sinangaling na pastor, at marami pang iba ay patuloy pa rin ako sa pananalangin na ang Diyos ang magbigay ng daan upang maunawaan nila ang tunay na kahulugan ng Lingkod ng Diyos. At ang nangunguna sa pagtuligsa sa akin ay hindi ko makalimutang ipanalangin sa Diyos.
Totoo ang sinabi ng Salita ng Diyos na walang pagsubok na hindi natin kaya at tapat naman ang Diyos na tulungan tayo upang malampasan natin ang mga pagsubok. Sa biyaya ng Diyos ay gumamit siya ng kanyang mga Lingkod upang payapain ang mga tumutuligsa sa akin. At halos pinaglalabanan ko ang kapaitan na bumubuo sa aking puso. Hiniling ko sa Diyos na tulungan akong makapagpatawad. At inumpisahan ko sa pananalangin. Isa-isa kong binabanggit ang mga pangalan ng mga taong nagpapahirap ng aking kalooban. Isa-isa ko silang pinatatawad sa aking panalangin. Aking binabanggit sa harap ng presensiya ng Diyos. Sa awa at tulong ng biyaya ng Diyos ay nakalaya ako sa bigat ng aking kalooban at kahit ano ang marinig kong masasakit na salita laban sa akin ay balewala na dahil sa ang damdamin na ng Panginoong Hesus ang nagpapalakas sa akin. Purihin ang Panginoong Diyos!
Ang kapaitan ay isang problemang sisira sa ating kalooban. Salamat sa Diyos dahil sa solusyon. Ikaw at ako ay pwedeng magtagumpay dito. Kailangan natin ang pagpapatawad. Mayroon bang taong nangangailangan ng iyong pagpapatawad dahil sa kanyang ginawa na hindi maganda? Simulan natin sa pananalangin.